Print Voeg bladwijzer toe

Herbert II van Vermandois

Mannelijk 884 - 943  (59 jaar)  Verstuur foto/documentVerstuur foto/document


Persoonlijke informatie    |    Aantekeningen    |    Alles    |    PDF

  • Naam Herbert II van Vermandois 
    Geboorte 884 
    Geslacht Mannelijk 
    Overlijden 23 feb 943 
    Begraven
    • Saint Quentin
    Persoon-ID I7723  Stamboom Kuipers van Wijk
    Laatst gewijzigd op 16 dec 2013 

    Vader VooroudersHerbert I van Vermandois,   geb. 850   ovl. 6 nov 907 (Leeftijd 57 jaar) 
    Moeder Bertha van Morvois 
    Gezins-ID F2649  Gezinsblad  |  Familiekaart

    Gezin Adelheid van Bourgondie,   geb. 890   ovl. 943 (Leeftijd 53 jaar) 
    Kinderen 
     1. Herbert III van Vermandois,   geb. 910   ovl. 984 (Leeftijd 74 jaar)
     2. Robert I van Meaux,   geb. 910   ovl. 19 jun 966 (Leeftijd 56 jaar)
     3. Odo van Vermandois,   geb. 915   ovl. 946 (Leeftijd 31 jaar)
     4. Adelheid van Vermandois,   geb. 916   ovl. 10 okt 960, Brugge, België Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 44 jaar)
     5. Hugo van Vermandois,   geb. 920   ovl. 985, Meaux Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 65 jaar)
     6. Liutgard van Vermandois,   geb. 925   ovl. 9 feb 978 (Leeftijd 53 jaar)
    +7. Albert I van Vermandois,   geb. 931   ovl. 8 sep 987 (Leeftijd 56 jaar)
    Gezins-ID F2648  Gezinsblad  |  Familiekaart
    Laatst gewijzigd op 16 dec 2013 

  • Aantekeningen 
    • Herbert II van Vermandois (884 - Saint-Quentin (Aisne), 23 februari 943) was graaf van Vermandois en werd een van de machtigste edelen in het noorden en midden van Frankrijk.
      Herbert volgde in 902 zijn vader op als graaf van Vermandois. In 907 trouwde hij met een dochter van Robert van Bourgondië en werd daardoor lekenabt van de Sint-Medardusabdij te Soissons en graaf van Meaux. In 918 werd hij ook graaf van Mézeray en Vexin. Herbert hielp in 922 de aartsbisschop van Reims om diens vazallen te onderwerpen.
      In 922 steunde hij Karel de Eenvoudige nog tegen de opstand van Robert van Parijs maar in 923 vocht hij aan de kant van Robert in de slag bij Soissons. Robert sneuvelde in deze slag en zijn schoonzoon Rudolf werd tot koning gekozen. Herbert kreeg door een list Karel de Eenvoudige in handen (hij had hem naar zijn gebied gelokt met een aanbod voor onderhandelingen) en nam hem gevangen, en sloot hem op in Château-Thierry. Herbert zou Karel tot diens dood in 929 in zijn macht houden, om koning Rudolf onder druk te kunnen zetten met de dreiging Karel vrij te laten. In 924 verwierf Herbert Péronne (Somme) en bouwde daar een kasteel waarin hij Karel voor de rest van zijn leven opsloot.
      Vanaf 924 wist Herbert in hoog tempo zijn macht uit te breiden:
      924 veroverde hij samen met Arnulf I van Vlaanderen Eu (Seine-Maritime) op de Vikingen
      925 werd zijn vijfjarige zoon Hugo benoemd tot aartsbisschop van Reims
      926 werd Herbert graaf van Amiens en bezette hij tegen de wil van Rudolf, Laon en bouwde daar een fort
      927 sloot Herbert een bondgenootschap met Rollo, graaf van Normandië
      928 vergezelde Herbert Rudolf bij een bezoek aan Bourgondië. Ook liet hij in 928 Karel de Eenvoudige voor korte tijd vrij om Rudolf meer onder druk te zetten.
      930 bezette Herbert het kasteel van Vitry, dat eigendom was van de broer van koning Rudolf
      Vanaf 931 werd Herbert harder aangepakt door koning Rudolf en Hugo de Grote. In 931 veroverden ze Reims en benoemden een andere aartsbisschop. In de daaropvolgende jaren moest Herbert ook Vitry, Laon (behalve het fort), Château-Thierry en Soissons opgeven. Via bemiddeling door Hendrik de Vogelaar werd een vrede gesloten waarbij Herbert zich aan Rudolf onderwierp, en al zijn bezittingen terugkreeg behalve Reims en Laon. In de jaren daarna zou Herbert nog meer functies verwerven zoals graaf van Troyes en lekenabt van Saint-Crépin te Soissons. In 938 moest hij wel zijn fort bij Laon opgeven. In 941 kwam hij samen met Hugo de Grote en Willem I van Normandië in opstand tegen Lodewijk IV van Frankrijk. Met hun steun kon hij Reims veroveren en zijn zoon weer tot aartsbisschop maken. Het conflict werd beëindigd na bemiddeling door Otto I de Grote.