Diederik II van Lotharingen (ca. 1050 - 30 december 1115) was de oudste zoon van hertog Gerard van Lotharingen en Hedwig van Namen.
Diederik werd graaf van de Elzas en van Bouzonville, alsook voogd van de abdij van Remiremont en vanaf 1070 hertog van Opper-Lotharingen. Dit leidde tot een conflict met zijn jongere broer Gerard die zich achteruit gesteld voelde. In 1073 werd een schikking getroffen en kreeg Gerard een eigen deelgebied, het graafschap Vaudemont.
In 1075 vocht Diederik aan de kant van Hendrik IV bij Homburg (bij Erfurt) tegen de opstandige Saksen, die daar werden verslagen. Kort na de veldslag trouwde Diederik met Hedwig van Formbach, die weduwe was geworden omdat haar man Gebhard van Supplinburg net in die slag aan de Saksische kant was gesneuveld. Diederik bleef een trouwe aanhanger van Hendrik en veroverde in 1078 voor hem de stad Metz op de bisschop. Als straf hiervoor werd hij in 1079 in de ban gedaan en in 1082 gaf Diederik de stad weer op.
Zijn tweede echtgenote was Gertrudis van Vlaanderen, de dochter van graaf Robrecht de Fries van Vlaanderen
1050 - 1115 (65 jaar) 
Verstuur foto/document
1030 - 1080 (50 jaar)
(Leeftijd 40 jaar) 