Aantekeningen:

De heilige Begga (±620 - Andenne, 17 december 693) was een Frankisch edelvrouwe, dochter van hofmeier Pepijn van Landen, en een heiligverklaard katholiek kloosterlinge.

Begga werd omstreeks 620 geboren als dochter van Pepijn van Landen, hofmeier van Austrasië, stamvader van de Pippiniden en een katholiek zalige, en diens vrouw Ida, beter bekend als de heilige Ida van Nijvel. Begga was de zuster van Grimoald, die zijn vader opvolgde als hofmeier, en de heilige Gertrudis.
Begga huwde omstreeks 643 met Ansegisel, een hofmeier, zoon van bisschop Arnulf van Metz en diens vrouw Doda van Metz. Zowel Arnulf en Doda werden heiligverklaard. Uit het huwelijk tussen Begga en Ansegisus werden verschillende kinderen geboren. Echter heerst er onzekerheid over sommige mogelijke kinderen.
Met grote zekerheid is Pepijn van Herstal (ca. 645 - 714), de latere stichter van het Karolingische rijk, een zoon van Begga.
Clothildis (ca. 650 - 692), die huwde met koning Theuderik III van Bourgondië, en heilig werd verklaard
Het is duidelijk dat verschillende van haar verwanten op een bepaald tijdstip in hun leven zich ten dienste stelden van de katholieke Kerk en sommigen zelfs werden heiligverklaard.

Na de dood van haar man en een groot deel van haar mannelijke familieleden tijdens een mislukte staatsgreep in 662, was Begga erfgename van het uitgestrekte familiebezit in het Maasdal. Als weduwe maakte ze een pelgrimstocht naar Rome en deed daar de gelofte om een klooster en zeven kerken te stichten. Pas nadat haar zoon Pepijn in 691 zijn politieke positie en zijn bezit veilig heeft gesteld, stichtte zij een klooster in Andenne, bevolkte het met nonnen uit Nijvel en werd er de eerste abdis. Begga stierf hier waarschijnlijk op 17 december 693.

Gezin/Partner: Ansegisus. Ansegisus (zoon van Arnulf van Metz en Doda van Saksen) is geboren in 610; is gestorven in 662. [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Pepijn II van Herstal is geboren in 635 in Herstal; is gestorven op 16 dec 714 in Jupille sur Meuse.

Aantekeningen:

Pepijn I van Landen of de Oudere "Pépin le-Vieux" (ca. 580 – 21 februari 639/640 (?)) was van 623 tot 629 en vanaf 639 hofmeier van het Frankische koninkrijk Austrasië onder de Merovingische koningen Chlotharius II, Dagobert I en Sigibert III.
Pepijn van Landen wordt in de Kronieken van Fredegar, de belangrijkste bron over zijn leven, genoemd als zoon van Carloman van Landen. Verder is over zijn afkomst weinig met zekerheid bekend. Zijn bijnaam komt van de Vlaams-Brabantse stad Landen, zijn waarschijnlijke geboorteplaats. Pepijn was afkomstig uit een familie van grootgrondbezitters in het Maasdal.
In 613 leidde hij met Arnulf van Metz en hofmeier Warnachar II van Bourgondië, de aristocratische opstand tegen de nieuwe minderjarige koning van Austrasië en Bourgondië, Sigibert II, en de koningin-overgrootmoeder Brunhilde van Austrasië, die de feitelijke macht bezat - de oorzaak van het conflict. De opstandelingen sloten een bondgenootschap met Chlotharius II van Neustrië. Tezamen versloegen ze de troepen van Sigibert en Brunhilde bij de Aisne, waarna Sigibert en Brunhilde werden gedood. In Andernach werd een verdrag gesloten waarin de autonomie van Austrasië en de leidende rol van de Austrasische adel werden vastgelegd.
Hij werd in 623 benoemd tot hofmeier van de in dat jaar tot (onder)koning benoemde Dagobert I. In 629 stierf koning Chlotharius II en werd Dagobert I koning over het gehele Merovingische rijk. In datzelfde jaar verloor Pepijn zijn functie en werd hij verbannen naar Orléans. Volgens de traditie was de kritiek van Pepijn op het overspel van Dagobert de aanleiding voor de verbanning. Pas na de dood van Dagobert I (19 januari 638/639) werd Pepijn wederom benoemd tot hofmeier. Hij stierf echter niet lang daarna (in 639 of 640).
Pepijn en Arnulf van Metz zijn erin geslaagd de feitelijke macht in de Frankische koninkrijken in handen van de aristocratie te leggen. Zo begon de periode van de "Vadsige of Luie koningen": de Merovingische koningen die alleen in naam regeerden terwijl de hofmeiers de feitelijke macht uitoefenden.
Pepijn van Landen was gehuwd met Ida van Nijvel (592–652).

Pepijn + Ida van Nijvel. Ida is geboren in 592; is gestorven op 8 mei 652 in Nijvel. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

De heilige Ida van Nijvel (ca. 592 - Nijvel, 8 mei 652), ook Itta of Iduberga genoemd, was de echtgenote van de zalige Pepijn van Landen (huwelijk 614) en de moeder van de heiligen Gertrudis van Nijvel, Begga en Bavo (Allowin van Haspengouw). Een andere zoon Grimoald werd net als zijn vader hofmeier van Austrasië. Ida was vermoedelijk dochter van heilige Arnoald. Ida stichtte kloosters in Nijvel (650) en in Fosses-la-Ville, na het overlijden van haar man. Zij wordt aangeroepen tegen de huidziekte erysipelas en tegen tandpijn. Haar feestdag is op 8 mei.